Dag 8
Door: Jord
06 Augustus 2014 | Frankrijk, Avranches
Dag 8
We werden wakker op de camping in Bayeux. Met benen die maar voor 30 procent leken te werken, was zelfs het opstaan een behoorlijke klus. Snel volgde de dagelijkse routine: frank maakte de tassen vast en ik ruimde de tent op. Natuurlijk was het hierna weer tijd om onze choco-croissants naar binnen te proppen, en toen waren we klaar om te gaan.
Onderweg zat de stemming er goed in, megahits uit de jaren tachtig werden luidkeels 'gebleard' en door het spreken van een andere taal wisten we fransen aardig voor de gek te houden. De eerste 20 kilometer waren enorm vlak (waarschijnlijk ook de aanleiding voor ons goede humeur).
Maar toen; heuvels kwamen tevoorschijn alsof ze betaald kregen om op ons pad te komen. Doordat dit toch al de achtste dag was, hebben we helaas een paar keer een berg op moeten lopen. Even voor de duidelijkheid; zelfs het oplopen van bergen van 14 procent is een ware hel. Eenmaal boven zagen we dat er ook enkele rookwolken het tot bovenaan de berg hadden gemaakt. In deze rookwolken bleken zich campers te bevinden die nog met columbus op reis waren geweest.
Ondanks dit bleven we door trappen alsof het de moeite waard was...
Toen we om half 7 elkaar niet meer konden verstaan door het gerommel van onze magen, besloten we een grill restaurant binnen te lopen.
Ondanks dat deze porties meer weg hadden van tapas, hadden we toch lekker gegeten. In het restaurant was gelukkig wifi aanwezig. Hier konden we een camping op zoeken en er aan de hand van onze navigatie app naartoe fietsen. Nog volgens de navigatie niet aan het eind van onze route, kwam er een camping op ons pad. Godzijdank namen we hier gebruik van, de camping was namelijk perfect. Ik liep over een brugje een 'gezellige container' in (ja dit bestaat echt). Hierin bevond zich een bijzonder goed gemutste engelsman. Hij gaf mij zelfs tips bij het verzinnen van mijn BSN nummer; 'put a 4 in it, such a nice number, and a 'H' perhaps. I hate the paper crap so i just make something up'. Altijd gemakkelijk dus.
Alles zag er netjes uit en hij had zelfs een een koelkast waar drinken uit gepakt kon worden. Dit verkocht hij voor zo'n spotprijs, dat alleen het instappen in een lijnbus al duurder zou zijn geweest.
Ik vroeg nog om wifi en vertelde dat we daarmee campings konden vinden. Op de kaart was zijn camping namelijk ook niet te vinden. Waarop hij antwoorde: god damn mapmakers are not putting my campsite on the map?! Bloody fools, i've been here since '91'. Wat een prachtvent.
Toen liep er ook nog een vreemde hond op de camping waar onze engelse baas met vol bezieling een duik op maakte: 'you're makin me work on my old day bhooyy'. En zo sluit ik deze dag af, inmiddels is het met zo'n achterstand in dagen niet makkelijk meer om de verhalen bij te werken.
Iedereen bedankt voor de leuke reacties, tijd en wifi voor te reageren is er helaas weinig. Au revoir!
We werden wakker op de camping in Bayeux. Met benen die maar voor 30 procent leken te werken, was zelfs het opstaan een behoorlijke klus. Snel volgde de dagelijkse routine: frank maakte de tassen vast en ik ruimde de tent op. Natuurlijk was het hierna weer tijd om onze choco-croissants naar binnen te proppen, en toen waren we klaar om te gaan.
Onderweg zat de stemming er goed in, megahits uit de jaren tachtig werden luidkeels 'gebleard' en door het spreken van een andere taal wisten we fransen aardig voor de gek te houden. De eerste 20 kilometer waren enorm vlak (waarschijnlijk ook de aanleiding voor ons goede humeur).
Maar toen; heuvels kwamen tevoorschijn alsof ze betaald kregen om op ons pad te komen. Doordat dit toch al de achtste dag was, hebben we helaas een paar keer een berg op moeten lopen. Even voor de duidelijkheid; zelfs het oplopen van bergen van 14 procent is een ware hel. Eenmaal boven zagen we dat er ook enkele rookwolken het tot bovenaan de berg hadden gemaakt. In deze rookwolken bleken zich campers te bevinden die nog met columbus op reis waren geweest.
Ondanks dit bleven we door trappen alsof het de moeite waard was...
Toen we om half 7 elkaar niet meer konden verstaan door het gerommel van onze magen, besloten we een grill restaurant binnen te lopen.
Ondanks dat deze porties meer weg hadden van tapas, hadden we toch lekker gegeten. In het restaurant was gelukkig wifi aanwezig. Hier konden we een camping op zoeken en er aan de hand van onze navigatie app naartoe fietsen. Nog volgens de navigatie niet aan het eind van onze route, kwam er een camping op ons pad. Godzijdank namen we hier gebruik van, de camping was namelijk perfect. Ik liep over een brugje een 'gezellige container' in (ja dit bestaat echt). Hierin bevond zich een bijzonder goed gemutste engelsman. Hij gaf mij zelfs tips bij het verzinnen van mijn BSN nummer; 'put a 4 in it, such a nice number, and a 'H' perhaps. I hate the paper crap so i just make something up'. Altijd gemakkelijk dus.
Alles zag er netjes uit en hij had zelfs een een koelkast waar drinken uit gepakt kon worden. Dit verkocht hij voor zo'n spotprijs, dat alleen het instappen in een lijnbus al duurder zou zijn geweest.
Ik vroeg nog om wifi en vertelde dat we daarmee campings konden vinden. Op de kaart was zijn camping namelijk ook niet te vinden. Waarop hij antwoorde: god damn mapmakers are not putting my campsite on the map?! Bloody fools, i've been here since '91'. Wat een prachtvent.
Toen liep er ook nog een vreemde hond op de camping waar onze engelse baas met vol bezieling een duik op maakte: 'you're makin me work on my old day bhooyy'. En zo sluit ik deze dag af, inmiddels is het met zo'n achterstand in dagen niet makkelijk meer om de verhalen bij te werken.
Iedereen bedankt voor de leuke reacties, tijd en wifi voor te reageren is er helaas weinig. Au revoir!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
